తల్లిదండ్రులు నిశ్చఇంచారని అఇష్టాన్ని ఇష్టంగా మార్చుకుంది...
వారి బాద్యత దించడానికి తలవంచి తాళికట్టిన్చుకుంది...
ఏడడుగులు వేసి ప్రేమగా ౩౦ ఏళ్ళు కాపురం చేసింది...
మనసెరిగి నడుచుకుంది... మమతానురాగాలు పంచింది...
పరువు-ప్రఖాతిని, వంశాన్ని వృద్ది చేసింది...
ఈరోజు నన్ను ఒంటరినిచేసి వెళ్లిపోతనంటుంది...
తను ఇకలేదు అనే మాటే చాల బయంగాఉంది...
ఇన్ని చేసిన తనకి నేనేమిచాను... ఇదోతనాన్ని, నాలో అర్ధబాగాన్ని తప్ప...
తను లేని బ్రతుకు బ్రతకలేను... తనతో పాటే నేను...
Monday, November 15, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment