కవ్వించే కనులకు కమల సహిత పుష్ప బిందువైనావు

నీవు ధరించే సిందురంలో ఈ సూరీడి ప్రేమను మిళితం చేసినావు

ఏడేడు జన్మల కు సరిపడే ప్రేమను ఈ జీవన మజిలీలో నే

మరపు రాని మమతలుగా అందించినావు

ప్రతి మలుపు మలుపు కి మాసిపోని మానసిక ఆనందాన్ని అందిస్తూనే

ప్రతిధ్వనిగా మహోత్తమైన శృంగార రసకేలిలో వూయలుగించావు //////

నిన్నే స్మరిస్తూ ,,,సద నిన్నే తలుస్తూ ,,,,నీ వొడిలోనే పవలిస్తూ ,,,,,నీ ,,,,ప్రాణం....నిన్ను గుర్తు చేసుకుంటుంది

కవ్వించిన ఆ కన్నులతోనే కడకు నా కన్నులలో కన్నీళ్లను కూడా హరింపజేసి

ఖాళీ కట్టెను మిగిల్చి నాకు దూరంగా కనుమరుగయ్యావు ,,,,,........

ఇది నేకు న్యాయమా ,,ఆ దేవునికి ధర్మమా ?

మా ప్రేమను చూసి విధికి వశం కాలేదేమో ,,,నా పరవశాన్ని తీసుకుంది

కానీ నా ప్రేమను తీసుకోలేదు ,,,దానికి అంత ధైర్యం లేదు .....

నాకు ఇంకా భరించే శక్తి లేదు ,,,,

అందుకే నేను విధి వన్చికున్నికాదు ....వీధిన పడ్డ చెత్త కాగితాన్ని కాదు ,,,

ఒక ప్రేమికున్ని ,,,కేవలం ప్రేమకే దాసున్ని